تو بدین ترتیب می تواند معانی بسیاری بر خود گرفته باشد.
از میان دیگر معانی ها و تعریف ها، تعریف « مندل» برای تغذیه به عنوان « شیمی
زندگی» ازنظر علمی مورد تحسین قرار گرفته است. و این به دلیل مراحلی است که اجزای
ترکیبی غذا در آن هضم می شود، تبدیل می شود و مورد استفاده قرار می گیرد، فهمیده
می شود و چنانچه اداره شود، و این فقط زمانی میسر میشود که شیمی آنها فهمیده شده
باشد. در وضعیت کنونی هند، بیشتر شیمی زندگی، عقلانی و درست فهمیده می شود،
کمبودهای تغذیه ای، به راحتی تشخیص داده و با موفقیت درمان شده است.
نیازمندیهای
تغذیه ای و ارزشی انرژی غذایی به خوبی شناخته شده است. و عموم مردم آگاهی بیشتری
از آنها و ویتامینها و نیازهای معدنی بدن پیدا می کنند. هنوز روابط داخلی بین
اجزای کلی غذاها، مخصوصا در سوخت و ساز (متابولیسم ) و ظرافت تعادل یافته ی شیمی
بدن، یک فهمیدن عمقی از تغذیه به خوبی
فراتر از استعدادها و صلاحیت فعلی به ما می دهد.
به هر حال، با
وجود اینکه مکانیسمهای یادگیری ظاهری خاص تغذیه فعلا موجود هستند. (کالیمتری برای
تعیین کردن ارزش انرژی غذا )، بسیاری از ظواهر تغذیه فقط می توانند بوسیله رعایت
کردن وظیفه سیستمها مشاهده و یاد گرفته شوند. ( طی دوره طولانی مطالعه تغذیه
حیوانات برای تصمیم گرفتن اگر چه افزودن غذا ممکن تاثیر مضری روی مصرف کننده داشته
باشد).
با وجود اینکه آب
ارزش غذایی ندارد به هر حال یک نقش مهم را در تغذیه ایفا می کند، به عنوان یک جزء بزرگ و مهم در سیستم حمل و نقل
بدن، (خون و لنف) این سودمند است که توزیع انرژی اجزا، به نقاط نیازمند آنها می
رسد. و در نقاطی که از بدن چون کلیه ها، غده عرق و ششها از هدر رفتن آنها جلوگیری
می شود. به طور واضح، بدن مجبور است مقدار آب کافی از آب را ذخیره و نگهداری کند
(نزدیک به
وزن بدن ) چنانکه به طور شایسته و مناسب عمل کند
آب، به صورت نوشیدن و به عنوان جزء مهمی از اکثر غذاها و نوشیدنیها که خورده
و نوشیده می شوند، وارد بدن میشود. تخمین
زه شده که برای عملکرد شایسته یک بدن، مقدار زیادی آب از بدن خارج می شود که در
این صورت بدن به حداقل 2 لیتر آب در روز احتیاج پیدا خواهد کرد که حداقل نصف این
میزان باید از طریق نوشیدن آب وارد بدن شود.
دانش، در زمینه
تغذیه، نسبتا جدید است، مخصوصا راجع به ویتامین ها و عناصر کمیاب و کم مقدار، و
پزشکان داروساز، معمولا، آنقدر که باید و شاید در زمینه تغذیه اطلاعات ندارند در
نتیجه، زمانی که عوامل زودرس بیماری کمبود تغذیه نمایان می شوند، پرونده هایی از
نامناسبی رژیم غذایی ممکن است ضررهایی نیز به همراه داشته باشند. این توسط، بسیاری
از متخصصان تغذیه، تحقیق و ملاحظه شده که بدن، روزانه به موادغذایی کاملا پایه
نیازمند است که گروههای آن عبارتند از:
1-گوشت قرمز،
گوشت ماکیان، گوشت ماهی، تخم مرغ و دانه های روغنی.
2-سبزیهای سبز و زرد
3-شیر، پنیر و
دیگر فرآورده های لبنی.
4-نان و حبوبات.
5-میوه جات.
هنگامی که رژیم
غذایی برای مدت کوتاهی قطع شود، بیماری ها و ناهنجاریهای سوء تغذیه دوباره پدیدار
شده و گسترش می یابند. بنابراین، نیاز به ذخیره و نگهداری موادغذایی در رژیم، به
سوی گسترش اطلاعات مربوط به نیازهای رژیمی هدایت یافته است.
حسین زحمتکش – فودنا