قائله ورود ذرت‌های دامی به خط تولید اسنک‌های حجیم شده، استفاده نابه‌حق از واژه پفک در خبرها و دفاع تمام قد شرکت «پارس مینو» از برند« پفک» ما را بر آن داشت تا گفت‌وگویی با وحید هوشنگ‌نژاد مدیرعامل شرکت پارس مینو داشته باشیم وی که سبقه‌ای ۲۶ ساله عرصه تولید شیرینی و شکلات دارد پفک نمکی را برند ثبت شده با قدمتی بیش از ۵۰ سال عنوان می‌کند و استفاده از این برند در خبرهای منفی را کم‌لطفی در حق این شرکت می‌داند. اما گذشته از همه این مسائل این‌که هنوز با وجود حضور رقیب‌های تازه نفس در تولید اسنک حجیم شده همه این محصول تولیدی را به‌نام پفک می‌شناسند نشان از درک و توجه برندسازی اثرگذار مدیران شرکت مینو دارد با هم ماحصل این گفت‌وگو را می‌خوانیم:
- چندی پیش خبری منتشر شد مبنی بر این‌که ذرت‌های دام وارد چرخه تولید ذرت‌های خوراکی شده است، این غائله از کجا و چگونه شروع شد؟
وحید هوشنگ‌نژاد،مدیرعامل شرکت «پارس مینو»: قبل از سال ۵۷ ذرت و پودر پنیر از خارج از کشور وارد می‌شد اما بعد از انقلاب کارخانجات به‌دلیل کمبود موجودی انبار، دچار بحران شدند و واردات نیز به سختی انجام می‌شد. اولین کارخانه ایرانی که اسنک حجیم شده تولید می‌کرد غنی پورنام داشت که باهمفکری با کارخانه‌های دیگر تصمیم گرفتند ذرت را در داخل کشور آسیاب و تبدیل به بلغور کنند. در نهایت مجبور به تحقیق روی واریته‌های ذرت شدند. چرا که ذرتی که قابلیت پف کردن داشته باشد برای تولید اسنک حجیم شده مناسب است. ذرت داخل اکسترودل له و سپس تبدیل به خمیر می‌شود؛ و خمیر و نشاسته تحت حرارت ۱۵۰ درجه سانتی‌گراد قرار گرفته و پف می‌کند و توسط تیغه‌هایی که در دستگاه قرار دارد پرسش و تبدیل به اسنک حجیم شده می‌شود.
این روند از اوایل دهه ۶۰ آغاز شده و تا امروز ادامه دارد. اما مشکل از جایی آغاز می‌شود که اگر ذرت را با تعرفه ذرت طیور وارد کنند، ارز ۴ هزار ۲۰۰ تومانی به آن تخصیص می‌گیرد اما اگر با تعرفه ذرت خوراکی انسانی وارد شود شامل ارز دولتی نمی‌شود.
آنالیز آزمایشگاهی ذرت طیور و انسانی تفاوت چندانی با هم ندارند و تنها میزان فلزات سنگین و آفت‌کش در ذرت طیور بیشتر است. ذرتی که به ما تحویل داده‌اند و ما آزمایش روی آن انجام دادهایم، مشکلی نداشت.
اما متأسفانه صنعت غذای کشور در چند ماه اخیر دستخوش اتفاقات زیادی شد و تهیه مواد اولیه برای تولیدکنندگان خصوصاً صنعت شیرینی و شکلات با مشکلات زیادی همراه بوده، همچنین اعلام نشدن قیمت تضمینی گندم باعث شد آرد با کیفیت به مصرف کننده نرسد. جنابعالی در این رابطه چه نظری دارید؟
وحید هوشنگ‌نژاد،مدیرعامل شرکت «پارس مینو»: قبل از انقلاب در صنعت شیرینی و شکلات تعداد تولیدکنندگان بزرگ محدود بود مانند مینو، ویتانا، کیوان و… اما خوشبختانه در حال حاضر انجمن شیرینی و شکلات ۱۳۰ عضو فعال دارد. این انجمن از انجمن‌های قوی بوده و اختیاراتش در چند سال اخیر بسیار بیشتر شده است. تهیه گندم و روغن با موانع و چالش‌های زیادی همراه بوده و من به‌عنوان فردی فعال در صنعت شیرینی و شکلات و صنایع غذایی گله‌مند هستم، اما متأسفانه از مردادماه به‌دلیل واردات روغن پالم مشکلاتی را با صنعت روغن داشته‌ایم. زمانی که عنوان شد روغن پالم بد است، هیچ‌کس به دفاع از موجودیت خود برنخواست چرا که مصرف روغن پالم در لبنیات مضر خواهد بود اما در صنعت شیرینی و شکلات مانعی ندارد. هیچ روغن دیگری وجود ندارد که نقطه ذوبی مثل روغن پالم داشته باشد. ضمن این‌که در بسیاری از کشورها از روغن پالم استفاده می‌شود.
متأسفانه حدمجازی برای مصرف روغن پالم تعیین نشده و تولیدکنندگان به هر میزانی که بخواهند از این روغن استفاده می‌کنند.
به طور قطع استفاده بیش از حد آن ضرراتی به‌همراه خواهد داشت همانگونه که زیاده‌روی در مصرف نان باعث فقر پروتئین می‌شود.
برای تهیه آرد با مسائل و مشکلات فراوانی روبه‌رو هستیم، سهمیه را کم کرده‌اند و باعث ایجاد استرس بین تولیدکنندگان شده‌اند. گران شدن نهاده‌ها‌ی تولید و قیمت ارز نیز باعث بروز مشکل شده است. (تنها شرکت‌هایی که از ابتدای تولید در کار خود شفاف بوده‌اند شرکت‌هایی مثل مینو، ویتانا، کیوان و… هستند) شرکت مینو هم یک شرکت خصوصی براساس ساختار حقوقی کشور ایران است اما بسیار شفاف به فعالیت خود ادامه می‌دهد. در مجموع مینو در شراط یکسان با تولیدکننده‌های دیگر رقابت نمی‌کند. خوشبختانه سهامداران شرکت مینو شرکت مینو از سال ۸۱ تا ۸۸ سود آنچنانی از مجموعه خارج نکردند که این‌کار آنها جای تقدیر دارد. مشکل گندم باید حل شود چرا که تولید کننده نمی‌تواند تولید خود را متوقف سازد.
به اعتقاد شما قیمت تضمینی گندم که یک‌هزار و ۶۰۰ تومان تعیین شده منصفانه و به نفع کشاورز است؟
وحید هوشنگ‌نژاد،مدیرعامل شرکت «پارس مینو»: من در جایگاهی نیستم که بتوانم چنین نظری بدهم چون از قیمت تمام شده کشاورزان اطلاعی ندارم و تنها می‌توانم بر مبنای بهای تمام شده محصولات خودمان نظر بدهم.
درصورت افزایش قیمت گندم بالطبع قیمت آرد نیز گران خواهد شد، نه تنها آرد بلکه قیمت تمام مواد اولیه مرتبط افزایش داشته به‌عنوان مثال قیمت هر حلب روغن سال گذشته ۷۰ هزار تومان بود، اما درچند ماه اخیر ۱۲۰ هزار تومان شده است.
طبق گفته سازمان حمایت به‌دلیل کاهش قدرت خرید مردم نباید قیمت تمام شده محصولات بالا برود، در این‌صورت آیا شما متضرر نخواهید شد؟
وحید هوشنگ‌نژاد،مدیرعامل شرکت «پارس مینو»: نمی‌توان قیمت تمام شده را افزایش نداد چرا که هزینه‌های ما نیز افزایش داشته است و قدرت خرید مردم اگر کاهش یافته است بالطبع خرید خود را کمتر خواهند کرد. محصولات ما در درجه دوم اهمیت قرار می‌گیرد و دولت باید به فکر تأمین کالای اساسی برای سفره‌های مردم باشد.
با توجه به این‌که شما صادرات هم دارید و چرخ صنعت را می‌چرخانید، چه ارزیابی از حمایت های دولتی دارید؟
وحید هوشنگ‌نژاد،مدیرعامل شرکت «پارس مینو»: شرکت مینو به خاطر این‌که درگیر تعهدسپاری ارزی نشود، صادرات ارزی کمتر داریم. در واقع شرایط ثابتی هم وجود ندارد. به‌همین دلیل بیشتر فروش ما بر مبنای ریال است.
در کشور چین ارتش همیشه از صادرات حمایت کرده است در بسیاری از کشورها جایزه‌های صادراتی برای تشویق بیشتر صادر کننده، قبل از انجام کار به وی داده می‌شود، با توجه به این‌که در ایران محصولات زبانزدی مثل پسته، فرش و… وجود دارد به اعتقاد شما به چه دلیل صادرات با مشکلات بی‌شماری همراه است و حتی دولت برای صادرکنندگان مالیات بر صادرات نیز تعیین کند؟
وحید هوشنگ‌نژاد،مدیرعامل شرکت «پارس مینو»: بله اینگونه است. در کشور ترکیه صادرکنندگان به‌عنوان جایزه صادراتی در پرداخت مالیات تخفیف می‌گیرند. اما در ایران بعد از صادرات عوارض باید پرداخت شود.
علاوه بر این بازارسازی و بازاریابی نیز برعهده تولیدکننده است. به‌همین علت بازار قطر و روسیه را از دست دادهایم و اکثراًصادرات ما به کشور عراق است. بازار هدف صادرات برای ما همیشه بازار افغانستان و عراق بوده است که دلیل آن همپوشانی فرهنگی است. درآسیای میانه نیز در کشورهایی که فارسی زبان هستند هم به مقدار اندک همکاری داریم. گاهی اوقات محصولات بی‌کیفیتی را وارد بازار جهانی کرده ایم و باعث از دست رفتن آن شده‌ایم. البته همکاری که دستگاه‌های ذیربط باید با تولیدکننده‌ها انجام می‌دادند، انجام نشده است. درواقع عمده درآمد کشور ما وابسته به صادرات نفت است.
با توجه به این‌که صنعت غذای کشور همگام با پیشرفت‌های جهانی قدم برداشته است، و حتی صادرات شیرینی و شکلات در یک مقطع زمانی بالاترین حجم صادرات را بعد از صادرات نفت داشت اما اکنون شرکتهای شیرینی و شکلات وارد حیطه کاری دیگری شده‌اند. به اعتقاد شما مشکل بخش شیرینی و شکلات از چه چیزی نشأت می‌گرفت که این اتفاق افتاد؟
وحید هوشنگ‌نژاد،مدیرعامل شرکت «پارس مینو»: به اعتقاد من این اتفاق خوبی است چرا که مشخص می‌کند شیرینی و شکلات پتانسیل خوبی دارد که تولیدکنندگان به سراغ صنایع دیگر رفته‌اند.
یک مقطع زمانی صادرات شیرینی و شکلات ۵۰۰ هزار دلار بود درصورتی‌که حجم صادرات کل صنایع غذایی ۵/۱ میلیون دلار بود. در ایران زمانی‌که قیمت ارز بالا می‌رود صادرات وجاهت پیدا می‌کند وقتی قیمت دلار پایین بیاید صادرات بی‌بنیه و کم می‌شود در نتیجه تمام کالاهایی که برای صادرات تولید شده بود روانه بازار داخلی شده و بازار را اشباع می‌کنند به‌همین علت تولیدکننده‌ها برای فروش محصولات خود تخفیفات غیرواقعی می‌گذارند که باعث خراب شدن بازار می‌شوند.
درست است که صنعت شیرینی و شکلات رشد کرده است اما در برخی مواقع این رشد بی‌رویه بوده است. در کشور آلمان خانه صنعت و معدن وجود دارد و اگر تولیدکننده‌ای بخواهد سرمایه‌گذاری در آلمان انجام دهد تا زمانی که خانه صنعت و معدن مجوز ندهد، امکانات سرمایه‌گذاری به وی داده نمی‌شود. خانه صنعت و معدن در حوزه‌هایی که امکان سرمایه‌گذاری در آن وجود داشته باشد به سرمایه‌گذاران کمک خواهد کرد من پیشنهاد انجام این‌کار در ایران را نیز دادم، اما متأسفانه مورد قبول وارد نشد.
متأسفانه بسیاری از پروژه‌های ایران با وجود این‌که هدف کلی پروژه بسیار مفید است، اما روش اجرای خوبی ندارد.
به اعتقاد من صنعت شیرینی و شکلات پویاترین صنعت در صنایع غذایی در ایران است. اما از استعدادهای خود به‌خوبی استفاده نکرده است که انجمن باید در بهبود این امر پیشتاز باشد.
مشکل صنعت ما این است که زمانی رانت وارد یک صنعت می‌شود، باعث ایجاد فساد می‌شود به‌عنوان مثال در صنعت روغن باعث دپو کردن دانه روغنی و کمبود آن در بازار و در نتیجه افزایش قیمت روغن می‌شود. در زمینه کاکائو نیز همین مشکل به‌وجود آمده بود چرا که یک شرکت وارد کرده بود و شرکتهای دیگر باید از طریق آن شرکت ثبت سفارش انجام می‌دادند و انجمن نتوانست کاری از پیش ببرد. شما در این خصوص چه نظری دارید؟
وحید هوشنگ‌نژاد،مدیرعامل شرکت «پارس مینو»: آن شرکت بعد از مدتی تعرفه‌های خود را اصلاح کرد و درست است که در بازه زمانی صنعت با مشکل مواجه شد اما شخصی هم که سرمایه‌گذاری کرده با هدف سوددهی این‌کار را انجام داده است باید حمایت شود.
به نظر شما چرا صنعت باید تا این اندازه فردگرا باشد؟
وحید هوشنگ‌نژاد،مدیرعامل شرکت «پارس مینو»: به‌دلیل این‌که مسائل شخصی مهم‌تر است من افراد زیادی را در صنعت روغن و شکر می‌شناسم اما همیشه سعی بر این داشته‌ام مسائل را شخصی نکنم. متأسفانه شخصی‌سازی باعث بروز مشکل می‌شود. هر فرد تنها به منافع خود می‌اندیشد اما زمانی‌که یک بخش به مشکل بر می‌خورد تمام صنعت دور هم جمع می‌شوند. اگر این اتحاد همیشگی باشد مسائل و مشکلات کمتر قدرت نمو خواهند داشت.
چندی پیش لایحه‌ای تصویب شد، تحت عنوان ممنوعیت تبلیغ ۳۲ قلم فرآورده‌های غذایی و مسائل و مباحثی مبنی بر این‌که اگر تبلیغ ممنوع است مجوز سیب سلامت و تولید به چه دلیل صادر می‌شود، شما در این رابطه چه نظری دارید؟
وحید هوشنگ‌نژاد،مدیرعامل شرکت «پارس مینو»: بیش از ۲۵ سال است که تبلیغ اسنک حجیم شده بر پایه غلات ممنوع است آیا در تمام این سال‌ها مردم اسنک حجیم شده بر پایه غلات نخورده‌اند؟ اگر با جلوگیری از تبلیغ جلوی مصرف آن گرفته می‌شود مشکلی نیست. اگر قرار است تولیدکننده تبلیغ و تولید نکند چرا به وی مجوز تولید داده می‌شود؟ به تبع آن مجوز تولید را هم باطل کنند.
همین مسائل باعث سردرگمی تولید می‌شود به‌نظر شما چرا سازمان غذا و دارو همکاری بیشتری با صنایع غذایی ندارد؟ این سازمان برند بزرگی مثل دماوند و یا روغن‌های تخصصی صنعت را زیر سؤوال برد. حتی در مورد لبنیات هم اعلام کرد که وایتکس دارد. به اعتقاد شما تا چه زمان صنعت باید تاوان بی سوادی این سازمان را بدهد؟
وحید هوشنگ‌نژاد،مدیرعامل شرکت «پارس مینو»: من معتقدم سازمان غذا و دارو و استاندارد باید تولیدکننده را کنترل کند تا محصول زیرپله‌ای تولید نشود. مشابه بحثی که برای لبنیات صنعتی پیش آمد. متأسفانه به حرف متخصصین در حوزه‌های مختلف صنایع غذایی اهمیت چندانی داده نمی‌شود. (کارخانه‌ای که دارای پروانه ساخت و مهر استاندارد است و محصول آن کارخانه مطابق استانداردهای جهانی تولید شده احتمال دارد درصد کمی خطا داشته باشد.)
قانون استانداردی که در ایران حاکم است یکی از سخت‌گیرانه‌ترین استانداردهای دنیا است که البته باعث خوشحالی است چرا که خانواده‌های ما نیز از همین محصولات استفاده می‌کنند.
باید به صحبت‌های کارشناسان وزارت بهداشت و سازمان استاندارد توجه شود اینها افراد تحصیلکردهای هستند که اطلاعات کامل و جامعی در رابطه با فعالیت خود دارند.
این اتفاق به این شرط می‌افتد که تخصص آنها مرتبط با صنعت غذا باشد.
دکتر مفید انسان بسیار شریف و تحصیلکردهای در رابطه با صنعت غذای کشور است که باید در این صنعت بماند. پتانسیل‌های خوبی در ایران در تمام زمینه‌ها وجود دارد که نباید از بین برده شود.
چه اهرم‌هایی از این پتانسیل‌ها نگه‌داری می‌کنند.
دستورها و بخشنامه‌های خلع‌الساعه نباید صادر شود. اگر کسی مرتکب خطایی شد باید همان شخص تحت بازخواست قرار بگیرد نه این‌که دستور داده شود تا کل مجموعه تحت تأثیر قرار بگیرد و دچار بحران شود.
باید تولیدکننده‌ها را تشویق کرد تا قدم‌های بزرگتری بردارد و پیشرفت داشته باشد.
- مسأله‌ای که همه تولیدکننده‌ها روی آن اتفاق نظر دارند و گله‌مند هستند این است که گمرک همکاری زیادی با سازمان استاندارد ندارد و سازمان استاندارد هم با وزارت بهداشت موازی‌کاری دارد. این عدم همکاری تا جایی است که بسیاری از مواد اولیه صنعت شیرینی و شکلات تا زمانی در گمرک می‌ماند که تاریخ آن می‌گذرد و بعداً سازمان استاندارد نمونه‌برداری انجام می‌دهد و بعد از سازمان استاندارد کارشناسان وزارت بهداشت هم مجدداً نمونه‌برداری می‌کنند. شما در این خصوص چه نظری دارید؟
وحید هوشنگ‌نژاد،مدیرعامل شرکت «پارس مینو»: زمانی‌که این مسأله را با جناب آقای دکتر مفید در میان گذاشتم ایشان موافق این قضیه بودند. به اعتقاد من هر دوی این سازمان‌ها در بخش دولتی هستند. سازمان استاندارد برخی مواقع باید وظیفه سازمانی خود را انجام دهد. وزارت بهداشت هم به‌همین ترتیب. باید به یک توافق برسند و اگر جایی احتیاج به همپوشانی است، این همپوشانی انجام شود.
در بخشی از صحبتتان اشاره کردید در حال حاضر واردات شکلات خارجی در صنعت شیرینی و شکلات کمتر شده اما همچنان با پدیده قاچاق در حجم انبوه مواجه هستیم که باعث تغییر ذائقه مردم شده به نظر شما علت این امر چیست؟
وحید هوشنگ‌نژاد،مدیرعامل شرکت «پارس مینو»: محصولات خارجی اگر به شکل قانونی وارد کشور بشود با قیمت‌‌های بالاتر و در فروشگاه‌های لوکس به فروش می‌رسد. اگر بخواهیم وارد تجارت جهانی بشویم تا زمانی‌که محصول خارجی کنار محصول داخلی نباشد، امکان رشد محصول داخلی وجود ندارد.
از فحوای کلام شما اینگونه استنباط می کنم که واردات موتور محرک اقتصادی در هر جامعه ای است اما نه تا اندازه‌ای که صنعت داخلی آسیب ببیند متأسفانه واردات ما همیشه بی‌رویه بوده است و در زمان نامناسب مثل شب عید که تمام کارخانه‌های شیرینی و شکلات مشغول به کار هستند همچنان واردات شکلات چه به‌صورت قانونی و چه به‌صورت غیرقانونی وجود دارد به نظر جنابعالی این‌کار رقابت محسوب نمی‌شود؟
وحید هوشنگ‌نژاد،مدیرعامل شرکت «پارس مینو»: محدودیت در تمام زمینه‌ها باعث بروز مشکل می‌شود. تعرفه واردات در صنعت شیرینی و شکلات حدود ۶۰ درصد است که بسیار خوب است چرا که محصول قانونی وارد می‌شود و مردم هم خریداری می‌کنند. اما بهای تمام شده محصولات باید مجدداً بازنگری شود.
جایی خواندم که یک تاجر ترک مدعی شده بود ایران علی‌رغم تقلایی که برای تولید دارد نمی‌تواند به ترکیه محصول بفروشد و با وجود این‌که محصول خوبی تولید می‌کند اما تنها به ۵ کشور دنیا صادرات دارد ولی ترکیه به ۱۵۰ کشور صادرات دارد. نظر شما در رابطه با این جمله چیست؟
وحید هوشنگ‌نژاد،مدیرعامل شرکت «پارس مینو»: متأسفانه در حال حاضر صادرات ما بیشتر درگیر مسائل سیاسی شده تا اقتصادی. با نگاه به گذشته متوجه می‌شویم که آسیای میانه به غیر از کولر ارج و آزمایش و یا پوتین وین از محصول دیگری استفاده نمی‌کردند. اما متاسفانه محصولات الان آنها کجا هستند.
در حال حاضر مشکلات خارج از مرزهای کشور باعث شده چنان‌که باید و شاید نتوانیم صادرات داشته باشیم. اگر محصولات از لحاظ قیمتی رقابتی باشد می‌توانیم مثل تاجر ترک محصول خود را به همه جای دنیا صادر کنیم. چنانچه که ساقه طلایی و پفک نمکی به میزان هرچند کم اما به کانادا و آمریکا صادر می‌شد.
قیمت محصول آن تاجر ترک پایین‌تر است به‌دلیل این‌که دسترسی‌اش به مواد اولیه راحت‌تر است و مواد اولیه‌اش را با قیمت پایین‌تری می‌خرد. برای راه‌اندازی خط تولید جدید باید ۵/۲ میلیون یورو هزینه کنم اما این مبلغ که سال گذشته ۵/۲ میلیون یورو ۳ هزارتومانی بود اما اکنون ۵/۲ میلیون یورو ۱۰ هزار تومانی است!؟
وحید هوشنگ‌نژاد،مدیرعامل شرکت «پارس مینو»: در دهه ۶۰ هیچ تکنولوژی وارد کشور نشده و از اوایل سال ۷۳ ۸۰ نتوانستیم از منابع ارزی برای واردات استفاده کنیم که منجر به پیشرفت امروز شده است.
یکی از مشکلاتی که وجود دارد این است که ما دسترسی به تمام مواد اولیه تولید نداریم مشکل بعدی مربوط به منطقه جغرافیایی ایران است؛ آب‌وهوای کشور ما مثل سوئیس نیست که گرمترین فصل سال دمای هوا ۲۵ درجه باشد، دمای برخی از شهرهای ما به ۶۰ درجه می رسد به‌همین علت قابل قیاس نیستند. با این‌حال به اعتقاد من باید به صنعت غذای ایران خصوصاً صنعت شیرینی و شکلات مدال طلا اهدا کنند.
این مدال فقط به صنعت شیرینی و شکلات تعلق می‌گیرد یا کل صنعت غذا؟
وحید هوشنگ‌نژاد،مدیرعامل شرکت «پارس مینو»: تمام صنعت غذای کشور ما رشد بسیار خوبی داشته است. به‌عنوان مثال تولید فروکتوز،انواع روغن‌هاو… پیشرفت خیلی خوبی است. اما باید به صنعت شکر توجه بیشتری شود. در کل به کشاورزی باید توجه ویژه‌ای شود.
مشکلی که در کشاورزی وجود دارد این است که اصرار به خودکفایی در تمام زمینه‌ها را داریم که باعث شده از بسیاری پتانسیل‌های بخش کشاورزی غافل شویم به‌عنوان مثال زمانی رکوردار تولید پنبه بودیم اما اکنون پنبه را از هند و پاکستان وارد می‌کنیم و یا ۹۵ درصد زعفران دنیا توسط ایران تولید و صادر می‌شود اما در حال حاضر چین و اسپانیا از ما پیشی گرفته‌اند. اصرار بر خودکفایی باعث تضعیف بخش کشاورزی شده. نظر شما در این رابطه چیست؟
وحید هوشنگ‌نژاد،مدیرعامل شرکت «پارس مینو»: شرایط آب‌وهوایی نسبت به ۴ دهه گذشته تغییر کرده است و نمی‌توان توقع داشت هرآنچه که ۴۰ سال پیش تولید می‌شد، هم‌اکنون نیز تولید شود همانگونه که بسیاری از محصولات که درگذشته تولید نمی‌شد در حال حاضر تولید می‌شود. اگر تولید محصولی برای ما گران تمام می‌شود نباید اصرار بر خودکفایی داشت. بسیاری از کشورها علی‌رغم تولید یک محصول واردات آن محصول را نیز انجام می‌دهند که نشان از اقتصاد و سیاست باز آنها دارد.
ارزیابی شما از صنعت شیرینی و شکلات به چه صورت است و چه آینده‌ای را برای این صنعت متصور هستید؟
وحید هوشنگ‌نژاد،مدیرعامل شرکت «پارس مینو»: صنعت شیرینی و شکلات بسیار موفق عمل کرده و البته هنوز هم جای رشد و شکوفایی بسیاری دارد. بسیاری از کشورها اگر امنیت سرمایه‌شان تأمین شود، تمایل زیادی برای سرمایه‌گذاری در ایران دارند.
محصولات جدیدی برای عرضه به بازار دارید؟
شرکت پارس مینو در سال ۳۸ به‌عنوان اولین شرکت در مجموعه مینو توسط مرحوم علی خسروشاهی راه‌اندازی شد. در سال ۵۴ شرکت مینو در خرمدره تأسیس شد و شرکت دارویی که در مجموعه مینو واقع شده که ۸۵ درصد از سهام این شرکت متعلق به مینو پارس است. بعد از مدتی رفته‌رفته شرکت‌ها افزایش یافتند. مثل قاسم ایران ، پرسویس و …
مینو بعد از انقلاب و تا سال ۸۰ متعلق به سازمان صنایع ملی ایران بود و سپس به شرکت اقتصادی و خودکفایی آزادگان واگذار شد، پس از آن محصولات جدیدی مثل آدامس وایت، چوب شور، شکلات و در زمینه دارویی سافت ژل تولید شد.
سیاستی که مینو از گذشته‌های دور داشته این است که محصولات خود را محدود به برند مینو نکرده بلکه محصولات مختلف را در قالب مینو برندسازی کرده مثل رنگارنگ، شیک، تک‌تک و… که این‌کار محاسن و معایبی را در پی خواهد داشت. حُسن این‌کار این است که برندسازی انجام می‌شود اما از معایب این‌کار می‌توان به این اشاره کرد که به اشتباه برند پفک به عنوان نام محصول مطرح می گردد.
از سال ۸۰ به بعد تصمیم گرفتیم که سایت‌ها را گسترش دهیم به‌عنوان مثال مینوی شرق، مینوی فارس و… که این شرکت‌ها توسعه یافتند و محصولات با کیفیتی را تولید می‌کنند. مینوی فارس در شیراز قند مایع خرما را به‌طور اختصاصی تولید می‌کند البته به صورت محدود تولید محصولات دیگر را نیز انجام می‌دهد. مینوی شرق در زاهدان محصولات مشابه مثل ساقه طلایی، تافی و نوشابه و آب معدنی را با برند تولید می‌کند. از مهرماه سا‌ل‌جاری هر ماه ۲ محصول جدید را وارد بازار کرده‌ایم. برخی از محصولات هم بعد از سالیان سال مجدداً تولید شده.