دو صد گفته چون نیم کردار نیست/12 مشکل اساسی کشاورزان و عشایر

امروز 15 مهر در تقویم ملی کشور به نام «روز روستا و عشایر» ثبت شده و معمولا رسم شده است که چنین روزهای میمون و مبارک  را به همدیگر تبریک می‌گویند که البته وزارت جهاد کشاورزی هم این روز را حتی به خبرنگاران حوزه تبریک گفته است.
معمولا ما در بجا آوردن تعارفات زبانزد هستیم و تلاش می‌کنیم تا همه رسم و رسوم را کامل ادا کنیم اما اگر پای عمل به میان ‌آید داستان متفاوت می‌شود.
بهتر است در این روز که به نام روستائیان و عشایر رقم خورده گره از این قشر زحمتکش و تولید کننده جامعه برداریم که هر چه سر سفره داریم به برکت تلاش و همت  این‌هاست که شب و روز سخت‌ترین کارها را متحمل می‌شوند.
نخست اینکه کارکشاورزی با ارزش است چرا که دلارها را از زیر زمین و از دل خاک بیرون می‌کشد و به جامعه تزریق می‌کند، اینها تولید ناخالص داخلی کشور را شکل می‌دهد و شاخص‌های اقتصادی را جابجا می‌کنند و حال و روز مردم را بهتر می‌کنند، دلارهای آنها دلارهای خیابانی و دلالی نیست که دست به دست شود بین آدمهای بی‌دردی که تورم را به نهایت اعلا برسانند و فشار بر مردم روز به روز بیشتر شود.
 دوم تامین امنیت غذایی امروز در کشور مرهون این کشاورزان و عشایر است و این مسئله برای هر کشوری بسیار با ارزش و مهم است چرا که منابع تولید مانند آب و خاک امکان افزایش ندارد اما جمعیت روز به روز رشد می یابد و فشار غذایی از این به بعد بیشترو بیشتر خواهد شد.
سوم اینکه غذا و آب در جهان به ابزار سیاسی تبدیل شده و اهرم فشاری است که سلطه‌طلبان از آن استفاده می‌کنند. اگر ملتی در تامین نیاز غذایی خود عاجز شود کشورهای دیگر به هر طریقی آن را دستاویز قرار داده و سخت‌ترین فشارهای سیاسی را وارد می‌کنند چرا که می‌دانند هیچ راهی جز سر تعظیم فرود آوردن ندارد.
در نظر بگیرید که برای شام امشب نانی در منزل نیست و هیچ نانوایی باز نیست یا اصلا پولی برای خرید ندارید چه خواهید کرد؟ مگر نه این است که باید درب همسایه را بزنید و نان طلب نمایید. و اگر در این میان به جای رابطه دوستی وهمسایگی رابطه دشمنی بین شما باشد احتمال هر سوء استفاده‌ای وجوددارد.
الان مناسبات کشورها با همدیگر به ویژه سلطه طلبان و استکبار هم طوری شده که همواره به دنبال سود و اعمال فشارهای سیاسی هستند ودر این میان از هر ابزاری استفاده می‌کنند از جمله غذا و آب.
به این بهانه به تعدادی از مشکلاتی که اکنون در کشاورزی و عشایر کشور وجود دارد اشاره می‌‌شود که شاید با گشودن گره ازمشکلات آنها تبریک واقعی به آنها گفته باشیم.
-تولید در بخش کشاورزی و عشایر کشور از قیمت تمام شده بالا رنج می‌برد که حاشیه سود آنها را به شدت کم کرده است و آنها ترجیح می‌دهند درآمد خود را در دکه‌های سیگار فروشی و روزنامه‌فروشی حتی حاشیه شهرها دنبال کنند.
چند عامل در بالا بودن قیمت تمام شده تاثیر دارد که مهمترین آنها کوچک بودن زمین کشاورزن است،‌زمین کشاورزان خرد خرد است،‌ میانگین حدود یک هکتار و در مناطق شمال کمتر از یک هکتار که هزینه‌های تولید را بسیار بالا می‌برد چرا که کشاورزی مکانیزه در قطعات بالاتر از 5 هکتار مفهوم پیدا می‌کند. قانون جلوگیری از خرد شدن اراضی کشاورزی و یکپارچه کردن آنها اجرا نمی‌شود.
-مشکلات بازار؛ بازار محصولات کشاورزی ثبات ندارد و قیمت فروش در زمان برداشت به شدت افت می‌کند و حاشیه سود آنها را کم کرده یا در بیشتر موارد متضرر می‌شوند.وجود شبکه‌های مویرگی دلالی در همه حوزه‌های این بخش هم امان و قرار از کشاورزان گرفته است و سود اصلی به جیب دلالان می‌رود .
-نبودن تجهیزات و ادوات کشاورزی مناسب و کافی برای هر عملیات کشاورزی و فاصله زیاد با کشورهای پیشرفته.
از سوی دیگر ادوات کشاورزی مطابق با سیستم‌های مدرن و به اصطلاح جوان پسند نیستند و به همین دلیل کشاورزان جوان  دیگر هیچ علاقه‌ای ندارند پشت مثلا تراکتور رومانی مربوط به چندین دهه گذشته بنشینند.
-تامین نبودن نهاده‌ها کشاورزی در زمان مناسب و یا عدم حمایت مالی از کشاورزان برای خرید این نهاده‌ها.
-عدم استفاده تعداد زیادی از کشاورزان از گیاهان و حیوانات اصلاح شده ژنتیکی.
-عدم ورود تحقیقات به بخش کشاورزی
-عدم استفاده از ظرفیت مهندسان کشاورزی بیکار در هدایت کشاورزان و عشایر در افزایش عملکرد.
-نبودن صنایع تبدیلی کافی و مهمتر از آن نداشتن تناسب بین مکان تولید و صنایع تبدیلی.