او کارآفرین برتر ملی در سال های 89 و 96 است و توانسته پایش را از ایران بیرون بگذارد به عنوان کارآفرین برتر جوان آسیا و اقیانوسیه در سال 2012 برای ایران و مازندران افتخار آفرینی کند. خانم نصیری علاوه بر تولید به جرگه صادرکنندگان نیز پیوسته به طوریکه چند دوره صادرکننده نمونه ملی بوده است. نکته بارز فعالیت این زن کارآفرین، تبدیل ایده و اندیشه علمی به محصول تجاری و رورد آن به بازار است که تحسین همگان را به همراه داشته است. او تاکنون چند بار به عنوان زن کارآفرین برتر در حوزه شرکت های دانش بنیان شناخته شده و هم اکنون نیز با ابتکارات و اختراعاتی که در سر دارد توانسته در مازندران دست به تولید بزند. او معتقد است به همان اندازه که فضا برای فعالیت و کارآفرینی مردان در ایران محیا است برای زنان نیز وجود دارد، نصیری این عقیده را در عمل نیز اثبات کرده و امروز واحد تولیدی اش تماما از نیروهای زن بهره می برد.
او در حال حاضر رئیس کانون زنان بازرگان مازندران و عضو هیئت رئیسه کانون ملی زنان بازرگان کشور است.
خانم نصیری فعالیتش را در صنعت مس آغاز و اولین شرکت خود را به ثبت رساند و توانست وارد عرصه صادرات شود، فعالیت تحسین برانگیزش موجب شد تا در سال 89 صادرکننده نمونه کشور و دارای برند شایسته ملی شود. او 10 درصد از درآمدش را وقف توانمندی زنان در عرصه تولید کرده است.
سال 91 به سرزمین پدری مازندران آمد تا از امکانات این استان برای ایجاد اشتغال و کارآفرینی استفاده کند.
او در ادامه پژوهش هایش را در زمینه بازارهای صادراتی محصولات کشاورزی سالم و ارگانیک آغاز کرد و نهایتا عزمش را جزم کرد تا به صورت تحقیقی تولید محصولات کشاورزی را با مشاوره یک شرکت آلمانی آغاز کند.
در ادامه تلاش های این کارآفرین خلاق را از زبان خوش می خوانید.
زمانی که کارخانه مس را در سلفچکان داشتم برخی از اطرافیانم می گفتند که تو کارآفرین نیستی و با حمایت پدر و همسرت به اینجا رسیدی، برای ثابت کردن خودم به خودم دست به فعالیت جدیدی در مازندران زدم.
ابتدا برای فعالیت صنعت در حوزه کشاوزی به سازمان جهاد کشاورزی مراجعه کردم و تمایلم را برای ارتباط با بخش دانشگاهی بیان کردم که در ابتدا با عدم رغبت آنان مواجه شدم.
هدفم تولید یک دارو برای مقابله با سیاهک مرکبات از یک فرمول ابتکاری با بهره گرفتن از گزنه های اطراف مزارع بود.
در منطقه ای که در حال تحقیق روی این پروژه بودم متوجه شدم گوجه فرنگی های خودرو به اصطلاح علمی گوجه فرنگی چهره گیلاسی هم وجود دارد که نشان از اقلیم بسیار مستعد برای کشت این محصول داشت.
از یکی از دوستان ساکن در لندن خواستم تا بذر گوجه فرنگی گیلاسی برایم بفرستد اما پس از بررسی متوجه شدم که گوجه فرنگی های مازندرانی بهتر جواب می دهد و همان را به عنوان نمونه شروع به کشت کردم. جالب بود که در ابتدای کار یک سفارش صادراتی هم گرفتم اما چون مزرعه ام 5 هکتار و تولید محدود بود تصمیم گرفتم روی تجمیع کشت با یک برنامه از قبل طراحی شده تمرکز کنم.
با شورای شهر و دهیاری های شرق استان مذاکراتی را آغاز کردم و حدود 400 هکتار از گلوگاه تا نکا را در قالب طرح قراردادم تا کشت گوجه گیلاسی داشته باشند.
گوجه فرنگی ها را از زمین های کشاورزی خریداری کردم اما تنها 20 درصد از آن ها قابلیت عرضه به بازار را داشتند به همین دلیل روی فرآوری حجم باقی مانده تمرکز کردم و متوجه شدم خشک کردن گوجه گیلاسی ارزش افزوده 60 درصدی و بازار صادراتی خوب در کشورهای سردسیر اروپای شمالی دارد.
تولید در شرایط فعلی بسیار سخت بود و هست اما تلاشم را ادامه دادم و توانستم ؛ امروز کارخانه ام با آنکه یک واحد تولیدی نوپا است اما 58 محصول کشاورزی را که شامل انواع پودرهای میوه و گرانول سبزیجات که مواد اولیه در صنایع کیک و کلوچه پزی و صنایع لبنیات می شوند، تولید می کند. این دستاورد، نتیجه 5 سال فعالیت علمی و پژوهشی است.
اغلب پودر سیب های مورد استفاده در صنعت شیرینی پزی وارداتی از ترکیه و یا به صورت سنتزیک در آزمایشگاه هستند که ما شروع به تولید آن کردیم و در این زمینه می توانیم ایران را به خودکفایی برسانیم. یکسری از گرانول ها که مواد اولیه کارخانجات تولید سوسیس، کالباس و اسنک ها هستند را تولید می کنیم . در این طرح ٣٠ نفر به طور مستقیم و 126 نفر به صورت غیر متمرکز در بخش کشاورزی و اشتغال خانگی مشغول به فعالیت هستند و با ما همکاری دارند، تمام پرسنل کارخانه حتی راننده سرویس را هم زنان شامل می شوند.