"مهرداد رحیمی‌دانش" در مصاحبه با ایرنا افزود: این کاربا هماهنگی سازمان حفاظت محیط زیست و سازمانهای آب مناطق در استان‌هایی که منابع آبی مستعد و مطالعه شده دارند انجام خواهد شد.
وی میزان رهاسازی لارو یا(مینیاتور) شاه میگوی آب شیرین مولد را حدود چهار تن و زمان آن را فصل پاییز اعلام کرد.
رحیمی‌دانش افزود: مولد شاه میگوی آب شیرین از دریاچه سد ارس صید و پس از انتقال به مرکز تکثیر و بازسازی ذخایر شهید انصاری واقع در شهر صنعتی رشت تکثیر شده و تولید لارو یا مینیاتور برای رهاسازی انجام می‌شود.
به گفته وی شاه میگوی آب شیرین علاوه بر ارزش غذایی برای مصرف داخلی، با توجه به قیمت بالای جهانی می‌تواند برای صادرات نیز مورد توجه قرار گیرد.
وی اظهار داشت : شاه میگوی آب شیرین ظرف یک سال به وزن قابل مصرف یعنی حدود 10 گرم می‌رسد ولی تا 100 گرم نیز رشد می‌کند.
به گفته وی شاه میگوی آب شیرین یا خرچنگ دراز دریای خزر حلال بوده و بومی تالاب انزلی است.
این مسوول خاطرنشان کرد اداره کل تکثیر و بازسازی ذخایر شیلات ایران هم اکنون در حال تهیه طرح جامع تکثیر و بازسازی ذخایر شاه میگوی آب شیرین است.
به گفته وی در این طرح نقاط قوت، منابع و مناطق مناسب رهاسازی و تولید شناسایی و محدودیتها و مسائل و مشکلات تکثیر و تولید لارو یا مینیاتور این شاه میگو و نیز صید و بازاریابی این گونه در نظر گرفته می‌شود.
بهره‌برداری این گونه در تالاب انزلی از سال 64 توسط یک شرکت متعلق به ترکیه صورت گرفت.
پارسال در دریاچه سد ارس حدود 240 تن شاه میگوی آب شیرین توسط یک شرکت ایرانی صید شد که کیلویی حدود 13 دلار صادر شد.
شاه میگوی آب شیرین در آذربایجان شرقی و دریاچه شورابیل نیز رهاسازی شده و تولید خوبی داشته است.
بزرگترین تولیدکننده و صادرکننده این خرچنگ کشورهای ترکیه و ایران هستند.
شاه میگوی آب شیرین در شرایط پرورشی هم می‌تواند به صورت تک گونه‌ای و هم توام با کپورماهیان و حتی توام با برنج پرورش داده شود.
تغذیه این گونه از مواد گیاهی و مواد پوسیده کف بستر منابع آبی و استخرها است و ذخایر این گونه در تالاب انزلی در اثر نفوذ آب شور دریا کاهش یافته‌است.
شاه میگوی آب شیرین چون هنوز در داخل کشور متقاضی ندارد کلا به کشورهای اروپایی صادر می‌شود.