وطن اصلی نخود فرنگی که قدمت آن به 1500 سال قبل از میلاد مسیح بازمی‌گردد، اروپا و آسیای غربی است.
این گیاه یک‌ساله با ساقه‌های نازک و رونده در اقلیم سواحل مدیترانه، خاور دور، آسیای مرکزی و حبشه نیز می‌روید.
در ایران کشت این گیاه در استان زنجان به ویژه شهرستان طارم بیشترین تولید و برداشت را دارد و ارقام کشت شده از انواع وارداتی آنوارد، واندو وآلدرمن است.
سالانه حدود 6000 تن نخود سبز از منطقه طارم برداشت می‌شود علاوه بر تامین نیاز استان زنجان، مازاد آن به سایر استان‌های همجوار صادر و قسمت عمده‌ای از این محصول به منظور تهیه کنسرو در صنایع تبدیلی و تکمیلی جذب می‌شود.
نخود فرنگی محصول آب و هوای خنک است و به سرما استقامت زیاد نشان می‌دهد.
زمینی که این محصول در آن کاشته می‌شود بدون اینکه مرطوب باشد، باید همیشه خاک اطراف ریشه نم‌دار و هوای مرطوب شاخ و برگ بوته خنک باشد تا حداکثر محصول بدست آید.
برگ نخودفرنگی مرکب از سه برگچه است که برگچه انتهایی اغلب به یک پیچک منتهی می‌شود. علاوه بر این دمبرگ در این جنس اغلب نمو زیاد کرده و کاملا شبیه به یک برگچه می‌شود که دور ساقه می‌پیچید و گل این گیاه نیز شبیه به گل لوبیاست.
نخود فرنگی به دلیل آن که مواد مغذی موجود در آن، سلول‌های تولیدکننده انرژی و سیستم‌های بدن را حمایت می‌کند، برای رفع خستگی مهم بوده و برای سلامت استخوان بسیار مفید است.
نخود فرنگی سالم لطیف، سفت، سبز و شفاف است و رنگ سبز آن نباید تیره یا خیلی روشن باشد یا زرد رنگ با نقطه‌هایی خاکستری.