حسین مروج اظهار کرد: تقریبا از سال 78 به بعد شتر مرغ وارد ایران شد. شرکت‌های مختلفی در این زمینه تلاش کردند. همچنین دانشگاه زابل با هماهنگی مرکز تحقیقات سازمان جهاد کشاورزی استان تهران 70 قطعه شتر مرغ را از ایتالیا وارد کرد.
وی ادامه داد: در ابتدا با توجه به تبلیغات احساس می‌شد شتر مرغ با مصرف مواد خوراکی کم ارزش می‌تواند بازدهی خوبی در جهت تامین پروتئین انسانی داشته باشد.
عضو هیات علمی دانشگاه تهران از تصمیم‌گیری غیر منطقی افرادی که مایل به پرورش شتر مرغ هستند به عنوان اصلی‌ترین چالش در صنعت پرورش این پرنده نام برد و تصریح کرد: بسیاری از شتر مرغداری‌ها تبلیغات گسترده‌ای کرده و بازارهایی را ایجاد کردند که بتوانند جوجه‌های حاصل مولد خودشان را بفروشند در واقع یک نوع چشم و هم چشمی در این زمینه وجود دارد.
مروج افزود: متاسفانه این تبلیغات باعث شده بدون این که هیچ برنامه‌ریزی علمی از نظر پرورش، تغذیه و اصلاح ژنتیکی شتر مرغ‌ها اتفاق بیفتد این جوجه‌ها به مزرعه‌های دیگر فروخته شده و نهایتا بدون نظارت روی آن ها به صورت گسترده‌ای زیاد می‌شوند .به دلیل این که فرهنگ‌سازی روی مصرف گوشت شتر مرغ کمرنگ بوده و از طرفی قیمت گوشت آن بالاتر از سایرطیور موجود در بازار است بازار مناسبی پیش‌رو ندارد.
این استاد دانشگاه با بیان این‌که باید هزینه‌های خوراک شتر مرغ را کاهش دهیم تا تولیدش مقرون به صرفه باشد، عنوان کرد: باید روی بازار مصرف نهاده‌های حاصل از شتر مرغ مانند پوست و پر و همچنین بازار مصرف گوشت آن نیز کار شود. در دنیا بیشترین سود از پوست شتر مرغ حاصل می‌شود.
عضو هیات علمی دانشگاه تهران ادامه داد: گوشت شتر مرغ از نظر پایین بودن کلسترول و داشتن چربی‌های مفید مانند امگا3 نسبت به سایر طیور بهتر است و روی سلامت قلب و عروق انسان تاثیر مثبت دارد.
وی با اشاره به این که در حال حاضر بیشتر بازار شتر مرغ روی بحث فروش جوجه است، اظهار کرد: با توجه به این‌که هیچ نظارتی روی اصلاح نژاد جوجه‌ها صورت نمی‌گیرد، میزان هم‌خونی در گله‌های شتر مرغ افزایش پیدا کرده و صفات نامناسبی در آن‌ها بروز پیدا می‌کند.
این استاد دانشگاه از نداشتن مجوز برای کشتار توسط شتر مرغداری‌ها به عنوان یکی از مشکلات مربوط به صنعت پرورش شتر مرغ نام برد.
مروج ادامه داد: در صورتی که جیره‌های غذایی شتر مرغ به صورت فنی و علمی فرموله شود می‌تواند با توجه به این که هزینه‌ی خوراک، حدود 65 درصد کل هزینه‌های پرورش را به خود اختصاص می‌دهد سهم بسزایی در کاهش هزینه‌ی تمام شده گوشت شتر مرغ داشته باشد.بنابراین یکی از گام‌های مهم در این زمینه بازنگری در جیره‌های غذایی زیر نظر متخصصین است.
وی همچنین اضافه کرد: در حال حاضر به اشتباه بسیاری از واحدهای پرورش شتر مرغ جیره‌ی غذایی آن را براساس نیاز مرغ تخم‌گذار یا بوقلمون تنظیم می‌کنند. در حالی که منابع علمی موثقی وجود دارد که نیاز غذایی شتر مرغ را خاص خود این پرنده تعیین کرده است که اگر این جیره با توجه به فرمول نیاز غذایی نوشته شود قطعا می‌توان هزینه‌های تمام شده پرورش شتر مرغ را کاهش داد
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ایسنا